Rozporządzenie o definicji pojęcia "żyd" w Generalnym Gubernatorstwie, 24 lipca 1940 r.

Na podstawie § 5 ust. 1 Dekretu Führera i Kanclerza Rzeszy Niemieckiej o Administracji okupowanych polskich obszarów z dnia 12 października 1939 r. […] rozporządzam:

§ 1. Jeżeli w przepisach prawnych i administracyjnych Generalnego Gubernatorstwa użyte jest pojęcie „żyd” należy przez nie rozumieć: osobę, która według przepisów prawnych Rzeszy jest żydem lub uważana jest za żyda.
osobę, która jako były obywatel polski lub jako nieposiadająca żadnej przynależności państwowej, jest żydem lub uważana jest za żyda w myśl § 2 niniejszego rozporządzenia.

§ 2.1. Żydem jest ten, którego co najmniej trzej dziadkowie są pod względem rasowym pochodzenia czysto żydowskiego.
2. Za żyda uważa się tego, którego dwaj dziadkowie są pod względem rasowym pochodzenia żydowskiego:

o ile w dniu 1 września 1939 r. należał do żydowskiej gminy wyznaniowej lub po tym terminie zostaje do niej przyjęty,

o ile w chwili wejścia w życie rozporządzenia niniejszego był w związku małżeńskim z żydem lub po tym terminie w związek taki wchodzi.

O ile pochodzi spoza małżeńskiego obcowania z żydem w rozumieniu ust.1 i urodzi się po 31 maja 1941 r.

Za żyda pochodzenia czysto żydowskiego uważa się bezwzględnie każdego z dziadków, jeśli należał do żydowskiej gminy wyznaniowej.